THIRUVIRUTTAM 94

மைப்படி மேனியும் செந்தாமரைக்

கண்ணும் வைதிகரே, மெய்ப்படியால்

உன் திருவடி சூடும் தகையினார்,

எப்படி ஊராமிலைக்கக் குருட்டா-

மிலைக்கும் என்னும்

அப்படி யானும் சொன்னேன்

அடியேன் மற்று யாதென்பனே?

Maippadi meniyum chendaamaraik

Kannum vaidikare meippadiyaal un

Thiruvadi choodum thagaiyinaar

Eppadi ooraamilaikkak kurutta

Milaikkum ennum appadi yaanum

Chonnen adiyen matru yaadhu

Enbane

(Thiruviruttam: 94)

Only men who live by the Vedas qualify,

Can wear your feet on their heads,

Lord

Of blue-black body

And eyes like lotuses,

But, you know, when the town’s cattle moo

Coming home,

The blind one moos too;

So I too speak of you,

How else?

(Translation: A.K. Ramanujan)

The Lover’s friend goes and sees for himself the beauty and deserving of the nayaki (leading lady, here the lady-in-love) and on returning tells the Lover that he (friend) has been mistaken in thinking of his friend’s love as unjustified. The poem makes the Alvar a cow. One name for Krishna is Govinda “cow-finder.”